Groeien in Ongemak: Deel 1

3 mei was de grootste lancering van Gezond en Fit Online Coaching ooit. Ik stuurde 10 dagen lang véél meer e-mails dan m’n nieuwsbrieflezers van me gewend zijn. Ik deed mijn uiterste best gedaan om ervoor te zorgen dat ze er waarde uit konden halen, zelfs als ze op dat moment nog niet geïnteresseerd waren in mijn coaching. Maar ik moet bekennen dat het zó veel e-mails waren, dat ik me er vreselijk ongemakkelijk bij voelde.

“Zitten ze hier op te wachten? Is dit nog steeds van waarde, of ben ik aan het spammen?

Worden ze nu niet een beetje ‘Joeri’-moe wordt?”

Maar als er iets is wat ik heb geleerd in de tijd dat ik in therapie was voor een angststoornis en depressie, dan is het wel dat ik dat ongemak moet omarmen. De dingen opzoeken waar ik me ongemakkelijk bij voel en die me een gevoel van weerstand geven, en ze dan toch doen. Het is de enige manier om te groeien als persoon en om je grenzen te verleggen.

We leven in een tijd waarin “anti-diëten” helemaal hot is. Mensen zien in dat een maand leven op appels en thee geen verstandige manier van afvallen is, en willen het anders aanpakken. Ze kiezen voor gezonder eten, meer bewegen; en vooral veel focus op mindset.

Dat klinkt super natuurlijk. Alleen weet de meerderheid niet hoe ze dat aan moeten pakken, of missen de spreekwoordelijke ballen om het daadwerkelijk te doen.

Maar wanneer de knop omgaat en je besluit actie te ondernemen, is het onvermijdelijk dat je ongemak en weerstand tegenkomt.

“Ik heb nu zin om meer te eten, maar dat past niet binnen mijn calorieëndoel”

“In het weekend mag je extra genieten, dan moet je wat relaxter doen met eten”

“Ik zou eigenlijk moeten sporten, maar ik vind dat zo ongemakkelijk als m’n partner thuis is” (Dit is geschreven tijdens de tweede lockdown toen de sportscholen nog dicht waren)

Fun fact: afgelopen week heb ik de meest ongemakkelijke video ooit opgenomen voor op Instagram. Dat heb jij nergens aan kunnen merken, maar voor mij was het ontzettend afzien. Het was de eerste video die ik opnam zonder eerst m’n vrouw de kamer uit te schoppen. Ik vond het zó ongemakkelijk om een video op te nemen waar ze bij is.

Alles in mijn lijf schreeuwde om het niet te doen, te stoppen, uitstellen; weerstand. Maar toen ik dan eindelijk begon (dat heeft zeker twintig minuten geduurd), was dat gelijk weg.  Nu is dit niet het meest herkenbare voorbeeld, aangezien ik de diagnose van een sociale angststoornis heb en jij niet; maar dezelfde regels gelden. Ik heb de weerstand overwonnen en liet me niet tegenhouden door het ongemak, waardoor ik nu meer vrijheid heb. In dit geval de vrijheid om te filmen waar ze bij zit. Dat klinkt voor jou als niets, maar maakt voor mij een groot verschil. 

Voor jou is het misschien de sportschool. Wat gaat er door je hoofd in als ik voorstel om over 2 weken zelfstandig te beginnen met krachttraining in de sportschool? (Voorzichtig optimistisch dat ze nu eindelijk de deuren weer mogen openen)

Waarschijnlijk gaan er allerlei redenen door je hoofd waarom je het beter niet kunt doen.

“Ze zien me al aankomen daar!”

“Ik zou niet weten wat ik daar moet doen”

“Wat heb ik nou weer aan krachttraining?”

Kortom: weerstand.

(De eerste die mij over 2 weken een foto stuurt van haar eerste workout in de sportschool krijgt een jaar toegang tot m’n Fitness en Food apps. Dat zou ik zo stoer van je vinden.)

Er zijn slechts twee dingen die je op zo’n moment kunt doen. Vermijden, of verdiepen.

Vermijden zijn we allemaal heel goed in.

“Als ik straks deze nieuwsbrief heb uitgelezen, zet ik snel Netflix aan en verdring ik die nare gedachten van de sportschool binnenlopen.”

Of heel graag je lichaam en leefstijl willen transformeren, maar enorme weerstand voelen toen je op het punt stond om je aan te melden voor Gezond en Fit Online Coaching (Ik heb de eerste mail al ontvangen van iemand die achteraf baalde dat ze de stap niet durfde te maken. Zonde en jammer). Vermijding valt binnen het kader van: Als je blijft doet wat je al doet, zal je daar hetzelfde resultaat voor terug blijven krijgen.

Daarom wil ik je vooral aanleren om je te verdiepen in je weerstand. Alleen verdiepen, niet eens ‘Negeer de weerstand en doe het gewoon’.

Dus je voelt je ongemakkelijk bij het idee van krachttraining in de sportschool, een lastig gesprek voeren met een collega of vriendin die je onbewust saboteert in je leefstijltransformatie, of het inschakelen van een coach. Prima. Maar waar komt die weerstand vandaan?

Een mooi voorbeeld is dat van een van mijn cliënten toen ik nog personal trainer was.

Ze was in haar woorden, echt de laatste vrouw die je in de sportschool zou verwachten. Maar daar stond ze. Klaar om door mij getraind te worden. Maar het ‘krachthok’ met alle losse gewichten wilde ze voorlopig nog niet in, want ze had het gevoel dat ze daar voor schut zou zijn. Zij, als ongetrainde vrouw in de 40 met dertig kilo te verliezen had daar niets te zoeken.

Voor haar doelen was het nodig om twee keer per week te komen sporten. Wat mij betreft kon ze daarvan een training zelfstandig doen. Dat scheelt haar een hoop geld. Daar dacht zij heel anders over, want ze moest er niet aan denken om daar alleen te komen. Ze zou geen idee hebben wat ze moet doen als ze er eenmaal is, durft nauwelijks binnen te komen zonder afspraak met mij, en zou zich enorm schamen.

Gelukkig kon ze het zich veroorloven om die weerstand in dit geval te vermijden en trainden we twee keer per week samen. Uit gesprekken tussen de oefeningen door werd al snel duidelijk dat ze ‘nogal’ perfectionistisch is. Ik ken weinig mensen die zo kritisch naar zichzelf toe zijn als zij. Dus als ze trainde moest alles perfect zijn. Een aanwezige trainer vragen of ze een oefening goed uitvoerde zou gênant zijn, dan had ze liever mij tijdens iedere training bij zich.

Aan mij de uitdaging (en het plezier, ik hou ervan. Sorry aan alle voorgaande, huidige en toekomstige cliënten hiervoor) om haar over die weerstand heen te helpen.

Dat krachthok kreeg ik haar nog niet in, maar als ik de gewichten daar haalde konden we de oefeningen wel op een rustigere plek uitvoeren. Samen brachten we de gewichten terug. Een week later liep ze ook mee om de gewichten te halen. Twee weken later was het krachthok oké, zolang ik meeging natuurlijk. Drie maanden later zat ze er zo lekker in, dat ze zelfstandig een derde training in het weekend deed.

“Dat krachthok met al die zware gewichten is alleen voor grote, gespierde mannen.”

> Is dat zo? Zijn dat de enige mensen die daar komen? Waarom zouden andere mensen er geen gebruik van mogen maken? Waarom zou jij er geen gebruik van mogen maken?

“Ja maar ik voel me er heel ongemakkelijk bij. Want ik weet niet goed wat ik moet doen, en of ik het wel goed doe.”

> Dus als je precies weet wat je moet doen (de oefeningen al in een rustigere omgeving oefenen), en ik er ben om te bevestigen dat je het goed uitvoert, dan is het oké?

“Ja, eigenlijk wel.”

Zolang je je laat tegenhouden door ongemak en weerstand, zal je nooit vrij zijn. Zij traint nu zonder mijn begeleiding, en is ondertussen de sterkste vrouw in de 50 die ik ken.

Weerstand is een teken dat je iets hebt gevonden waar je veel winst kunt behalen. Geniet ervan, omarm het.

Groeien in ongemak.

 

Deel 2 van dit blog lees je hier.